Schilderen is voor mij net zo belangrijk als eten en drinken. Ik zie het als ‘voeding voor mijn zieleroerselen. Als verwerkingskunst, en om de goede momenten te koesteren, en om de struikelblokken die ik als persoon tegenkom, een plaatsje te geven. Op die momenten laat ik mij graag door de kleuren in mijn schilderkoffer (ver) leiden om tot grote hoogte op te klimmen, of tot grote diepte af te dalen in mijn creatieve bron.

Zo onstaat er telkens iets nieuws, een onverwacht geschenk, uit mijn eigen midden. Dit proces geeft mij vleugels, het tilt mij naar het licht en laat mij stralen.

Als ik met mijn kunst, behalve mijzelf ook anderen mag raken, is de cirkel rond, sta ik weer met beide benen op de grond en kan het kleurenspel opnieuw beginnen.